τεγκέλιος

-α, -ο, Ν

φρ. «τεγκέλια μεσοπαγετώδης εποχή» ή, απλώς, «τεγκέλιο»

γεωλ. υποδιαίρεση τού πλειστοκαίνου και τών αποθέσεών της στη βόρεια Ευρώπη η οποία αντιπροσωπεύεται από αλλουβιακές αποθέσεις που περικλείουν απολιθώματα ασπονδύλων και σπονδυλοζώων καθώς και φυτικά υπολείμματα που είναι ενδεικτικά ήπιων κλιματικών συνθηκών, αλλ. τίγλια μεσοπαγετώδης εποχή ή, απλώς, τίγλιο.